A.W.D. met de scootmobiel.

het mocht dan aan de overkant zijn ,maar gelukkig zag ik het nog 

en natuurlijk hielden ze mij ook in de smieze 

het was allemaal wel op afstand,het viel mij op dat het zeer rustig was 

nou zo erg stonk ik nou ook weer niet

kijk dit is nou genieten haast de hele A.W.D. voor mij alleen.

nouja haast dan  

ik had ze al een poosje staan te bewonderen maar ze hadden geen zin om in aktie te komen,het was ook van dat heerlijke weer. 

hij deed gewoon of ik er niet was, dat moet ook kunnen 

hij hield wel de andere in de gaten,maar die hielden zich op afstand. 

wat een staart  

hier kan je heerlijk wegmeimeren. 

ik hoopte dat hij zou gaan drinken,maar er werd geen show weggegeven deze keer.

er komen steeds meer stuifgebieden zichtbaar,,dat is voor een andere keer.

nou ik was zeker niet gezellig voor hem. 

Nostalgie

als de gezondheid het niet toelaat dat je normale werkzaamheden verricht en een vriend vraagt
of je showwerk voor hem wilt doen en kinderen willen je helpen, wat doe je dan?/
juist dan maak je zoiets.

dit grotere werk was mij helemaal vreemd maar mijn vader kon alles maken wat hij een ander
 zag maken.dus gewoon het diepe in.

s,avonds was je kapot,maar o wat een plezier haalde je er uit. 

en van het ene kwam het andere de volgende stap was mede organiseren van grote feesten
met een klein budget. 

en zo was het begonnen voordat ik ernstig ziek werd. 

A.W.D. ingang Zilk

Eerst in de File vanwege de bollenvelden(dom natuurlijk) dus kwamen wij rond het
middaguur aan.

met de scootmobiel was het hier wel moeilijker rijden maar het was prachtig weer ,maar
wie kan mij vertellen wat er aan de overkant van een vennetje zat verscholen,ik was
al aan het fantaseren maar .wie hetweet mag het zeggen.

onder de bomen in de schaduw was het goed toeven want het werd goed warm 
er stond ook helemaal geen wind. 

volgens mij is hij tegen een schaafbank aan gelopen. 

we hadden het niet besproken,maar de duinen waren voor ons prive. 

deze foto gaf de situatie een beetje weer,er was veel te zien,maar ook weer niet. 

en dan maar genieten van de momenten dat ze je een beetje pruimden. 

o.ja.het is de week van de teek. 

mannen waren er in overvloed,maar om ze een beetje op de foto te krijgen,
mij lukte het in iedergeval niet,ik had mijn dag niet denk ik 

mijn dochter zij:

t,is wat het is en het komt zoals het komt.

 toevoegen

misschien laatste keer uit de oude doos

als je toch iets wil wat een ander niet heeft

en je kan moeilijk een keus maken

en je houd van geen pottenkijkers 

en je houd ervan om een beetje te knutselen 

je kan er nog even rustig nadenken. 

dan is dit toch wel mijn voorkeur,kijk die richtingaanwijzer eens.Dat kan je toch niet laten staan?? 

Snow world met de sugar-kids.

ieen paar jaar geleden viel ons de eer te beurt om gevraagd te worden
 door de diabetisch vereniging om te komen fotograferen voor
 een happening van de sugarkids

dat was echt een feestje.

alles werd uit de kast gehaald. 

en laten we eerlijk zijn,als dit onder de tafel naar je toekomt. 

terwijl de leeftijd groepjes werden verdeeld.

en er nog instructies werden gegeven 

werd het een serieuze zaak. 

probeer maar eens een toeter met sneeuw langs de pionnen naar beneden te brengen.

wachten op de afdaling 

toevoegen

de suikerspinmevrouw maakte overuren.

in de jaren 90.

in de 90er jaren was ik erg ziek en ik wilde perse iets doen ik ben handkarren,
visserskarren en o.a. bakkerskarren gaan maken in het formaat om ook als
 plantenbak dienst te doen.Bijschrift toevoegen

de oppaskinderen gebruikte ze ook als speelgoed. 

en deze werden van een model van 10 cm nagemaakt. 

mijn OPA

als je een beetje aan het opruimen bent dan kan je wel eens iets waardevols
vinden,een klein foto,tje (3x4 cm)van z.on 70 jaar geleden.

over aandacht vragen.

en lief en kroelen  ze heeft het zelfs uitgevonden.