Hollandse kersen ze zijn er weer

Ja de kersen zijn er weer,in de kas was het weer heerlijk vertoeven,en proeven en ik kan je

 uit eigen ervaring vertellen ze zijn weer voortreffelijk dit jaar. 




en gelukkig is niet al het fruit tegelijkertijd rijp zodat de oogst over een grotere termijn
kan plaats vinden het is hier overigens heel goed toegankelijk voor rolstoelen
en scootmobielen ,dat is wel heel prettig.

 

E zijn ook hele leuke bewoners,eeekhoorns,kippen,vissen en bijzober mooie veelkleurige vogels.

en er zijn ook kersen,niet te geloven he.

dit is de opgang naar het prieel en kom je langs de vijvers met koykarpers en snoeken.

en je komt in een kersenkwekerij zoals je mag verwachten overal kersen tegen.

er is ook een kactuspartij aangelegd waar er sommigen al van in de knop stonden.

het ademt toch iets paradijselijks uit.



ik kon niet door de knieen vandaar maar ik moest het toch even laten zien.

gaat nou niet zeggen dat je het zat word al die kersen,want er komen er nog veel meer aan

vijgen in wording.

ik had hem mooier gedacht ,daar ga ik nog eens voor terug om het over te doen.

Deze vijg begint al wat kleur te krijgen.

de cactustuin krijgt van mij zeker nog een herkansing met wat zonniger weer want het was
deze dag maar eg somber.

fris nou ja zeg maar koud maar zeker de moeite waard

we kwamen dinsdag een uur later dan gepland bij de A.W.D aan,tja je ben niet alleen op de
weg maar we keken onze ogen uit van verbazing niet ene auto op de parkeerplaats
dat heb ik nog nooit meegemaakt.

je kan wel zeggen dat we tot de duizendmeterweg helemaal niemand maar ook niets
tegenkwamen,en hoe verder we gingen hoe kouder het werd.
Marco wilde graag vossen zien maar de natuur laat zich gelukkig niet
 dwingen,maar het werd daarna ruimschoots goedgemaakt.

je zou hem haast inpakken en mee nemen wat een knuffelgehalte.

is dit genieten of niet het hele terrein voor jezelf en rustig je hoorde
 alleen de wind en de vogels

deze voor de meeste bekende boom blijft je inspireren.

overal groepjes herten je was gewoon in sprookjesland.

door de rust in het gebied was alles ook veel relaxter.

hier hoef je toch niet verweg voor te gaan.

en dat kan gewoon allemaal per scootmobiel,wat een luxe

even laten zien wie de meerdere is daarna gingen ze elk hun weg.

ja onbereikbaar verweg maar wat een heerlijke momenten.



zulke momenten vind ikzelf mooier.

zeg nou zelf het zou toch in een museum niet misstaan.

en wat doe je als het koud is ?juist lekker tegen elkaar aan kruipen.

hier nog z,on droppie.oh wat was het genieten,zeer vermoeiend maar
 het smaakt naar veel meer.

alles komt terecht

Soms blijf je zoeken en vind je het niet ...en soms loop je er gewoon tegen aan.

een kerkorgel van binnenuit bezien.

ik ben zelf echt geen expert maar deze gelegenheid deed zich een aantal jaren geleden voor,
en wie zegt er dan nee tegen



ja er brand geen verlichting in en je moet geen hoogtevrees hebben 

ik moet er nu ook niet meer aan denken dat ik hier zou lopen.



De pijpen heb ik niet kunnen tellen ,maar neem van mij aan het zijn er heel veel,
van heel klein tot heel groot.

De foto,s zijn natuurlijk geen topkwaliteit maar deze unieke kans is toch ook mooi om te delen.

zwemmende Koe

Zomer 2013 rondje polder en dan word je aangekeken vanuit een situatie die je helemaal niet verwacht.

meedeleven genoeg,of hadden ze ook een poosje willen zwemmen?

natuurlijk geen telefoon bij je maar een aardige dame die het ook zag belde gelijk 112. wat moet je anders
 geen sterveling of bierderij te bekennen.

maar al snel kwam er een boer die ingeseind was kijken op de fiets en hij overzag de situatie
en wist gelijk van wie de koe was en zei nou die heb het best naar zijn zin als hij klaar
is met zijn werk komt hij hem er wel uithalen het kan verder geen kwaad.

ik als stadsmens dacht daar natuurlijk anders over maar laat ik het toch maar eaan vakmensen overlaten. 

af en toe werd er pauze genomen,en aangezien ik toch wel wilde weten hoe het afliep heb
 ik haar een paar uur gezelschap gehouden.

maar de boer en boerin kwamen haar verlossen. 

                  en na geknuffeld door de boerin en hde andere meiden mocht ze voor                                   de  zekerheid                                            nachtje op stal staan. eind goed al goed.

eiland Tiengemeten.

afgelopen donderdag meet Marco gaan fotograferen bij Nieuw Beijerland 
het veer naar Tiengemeten genomen wij waren de enige bezoekers
 de Stuurman vroeg gelijk hoe laatwij terug wilde want hij ging 
verder varen met het pondje en daar kon mijn scootmobiel
niet mee mee. dus op de afgesproken tijd kwam hij mooi met de grote 
veerboot voor deze gelegenheid,is dat service of niet.

het was goed fris en nevelig maar dat mocht de feestvreugde niet deren het was genieten
wat een rust het hele eiland voor ons  samn..

in gedachten zag ik daar al een vogelkijkhut berijkbaar met een roeibootje.

of er nou die dag een vliegverbod was ik weet het niet maar het luchtruim was zo goed als leeg. 

maar er was genoeg te beleven

z.on nevelige sfeer dat heeft toch iets mysteries en een aparte schoonheid.

ik had nog nooit gezien dat ze met z.on turbo snelheid elkaar achterna konen zitten
 een deweldig mooi schouwspel,en een seconde later grazen ze gewoon weer
 door of er niets gebeurd was.

soms probeerde de zon er door te komen,maar dat gebeurde pas toen we haast weer thuis waren. 

ik kan hier uren naar kijkn,maar daar was het nou weer iets te fris voor.