28 september 2020

A.W.D. wat anders?

We werden nog niet opgemerkt alles gaat gewoon zijn gang en wij troffen het weer er
stonden twee auto,s op de parkeerplek en de eigenaren hebben we nooit gezien.

en nou denk je geen wonder want er was niets te beleven? nou wacht maar.ook al is
alles wat klein is aan mij niet meer besteed er is altijd genoeg om van te genieten.

en ook hij gaat zijn gang maar denk maar hij heeft alles in de gaten.

ook al zijn ze in rust je hoeft maar een stap in hun richting te doen en ze zoudeen
wegwezen maar waarom zou je dat doen?

denk je even een appeltje te eten op een rustplek grazen ze gewoon onder je ogen door.


even opkijken en gewoon doorgaan alsof hij wilt zeggen oh jullie ken ik.
prachtig zoals ze zich koninklijk voort bewegen.


geweldig wat een rust er van uitgaat helemaal niet schuw als je je ook maar rustig houd

dit is eenn van de fluwelen je krijgt de verleiding om hem te aaien

en gegeten moet er worden ook al heb je bezoek,jammer voor hen maar even geen tijd
,ze hebben trouwens ook geen appie gestuurd dus...

of het kwam door de opvallende kleur van nijn scootmobiel maar nieuwsgierig
waren ze wel, zouden ze ook interesse gehad hebben?

maar mooi waren ze ,ze liepen dan ook echt mooi te zijn.


Maar gelijk blijven eten want er komen slopende tijden aan.
het was druk op sommige plekken.hij kon niet eens rustig een slaapie doen.


sommigen haalden het gras haast onder je voeten van daan.

Jacqueline (oudste dochter) wilde ook graag mee maar vergat haar fototoestel ook dat is
 tegenwoordig geen probleem want met de telefoon maken ze de mooiste foto,s.

Paddestoelen hebben we nog niet veel gezien daarvoor waren we denk ik op de verkeerde plek.

op subtiele manier werd ons verzocht om te vertrekken deze keer.

 

23 september 2020

Loetbos

                                           Het was nog vroeg maar heerlijk fris
                                                            je voelt je heerlijk alleen
                                                           maar schijn bedriegt
                                                          en dan opeens.....ja is hij er
                                              maar ik ging voor de paddenstoelen….maar noppes.
                                                       zelfs de bankjes waren leeg
                                                            zo heerlijk rustig
                                                          zelfs het hotel was open.
                                              gewoon genieten niet meer en niet minder.
                                               en zij waren het er volkomen mee eens.

02 september 2020

als éénoog op safarie

Ja een hele onderneming,een dag van tevoren de scootmobiel in het busje laden zodat je de volgende dag fris kan beginnen,en dan alleen op stap het was wennen want normaal
verdelen we het kijkveld Cobie kijkt rechts en ik neem de linkerkant afwisselend wat we
te zien krijgen ,maar nu had ik het voorrecht om het hele universum te mogen bespieden,
nou moet ik toegeven het was een uitdaging maar doodvermoeiend
,opgeven is geen optie want het leven ts veelste mooi.

Over het weer mag je zeggen wat je wilt ,je kan een verlanglijstje indienen,
 maar geloof me als je neemt zoals het komt kan je elke dag genieten.


Het voordeel van dit weer is dat het heerlijk rustig is en als je dan gewoon de tijd neemt om te genieten dan lijkt het alsof  de foto,s ineens bijzaak zijn maar dat is natuurlijk niet zo
want je hoopt toch stiekum altijd weer...….


hier heb ik even een boterhammetje genuttigd en heb ik mij in mijn arm geknepen of ik
 het droomde. 

ze gingen gewoon hun gang en gunde mij geen blik waardig tja z,on scootmobiel zei hun
niks dan moet ik waarschijnlijk met wat zwaarder geschud komen.


O ben jij het weer nou dan ga ik maar weer verder de groeten aan Cobie. 

nou daar kom ik niet voor overeind eer hij hier is ben ik al twee keer de A.W.D. rond.

bij deze lucht had ik een heel vals zonnetje maar ook dat heeft zijn charme, en di paar
druppels kreeg ik helemaal gratis.

opeens werd ik geschaduwd,hij liep een eindje met mij op alsof hij zeker wilde weten
dat ik niet bleef hangen.


nee tijd voor een goed gesprek was er niet bij het belangrijkste was eten,eten en eten. 

Soms klaarde het even wat op en kon je gewoon zitten en genieten alsof je een met de
natuur was je hoorde de zee en het geritsel van de boompjes en heel veel vogels
 die je begeleiden door de heerlijke omgeving.


ja en dan ook nog uitgelachen worden ook .