op naar het noorden

het mocht dan behoorlijk regenen het belette ons niet om toch naar Wierum te gaan

bij Moddergat stond dit monument ter nagedachtenis aan een groot vissersdrama

of het hier nat was?/ik dacht het wel. 

in Niawier stond dit prachtige kerkje in de steigers, 

dit beeld stond ook bij Moddergat ,het spreekt voor zich. 

dit is de gedenksteen. 

en je raad het al ook dit is buitengaats Moddergat,misschien komt de naam hier wel vandaan., 

en met dit weer ook nog de bieten binnen halen geeft toch een beetje een glibberig geheel
,maar wij gaan zeker in het voorjaar terug om Friesland beter te leren kennen. 

en nou de kouwe kant.

een beetje beledigd met een tweede plaats, maar het is dan maar zo. 

ach ja we horen er blijkbaar ook nog bij. 

het zal Ome Bram een zorg zijn als er maar wat te eten is. 

dit had je niet mogen zien. 

ach wij wachten onze beurt wel af er blijft best genoeg over. 

ik distantieer mij van al dat gespuis.

kijk dat nissen zij nou allemaal gewoon lekker in de speeltuin

tot nog toe is het nog droog, maar dat zal niet zo lang meer duren. 

zo en wat hadden jullie te zeggen?

en als je het over de politiek gaat hebben dan zijn wij weg. 

familie bezoek

zo zag het er uit toen wij er naar toe gingen,dus dat was best te doen.

tante Mien hete ons welkom en verzocht ons om ons netjes te gedragen.

Ome Teun hield ons goed in de gaten en zocht vast een mals hapje uit. 

Bertus zag ons aankomen en dacht voordat alles weer op is zal ik mijn deel vast nemen. 

Ach en Flipje dacht mij slaan ze wel over,hier ziet toch niemand een hert in. 

een rustpunt aangeboden door de Directie, 

O jeetje daar heb je hen weer,gauw even dooreten anders blijft er weer niets over. 

Nee Mama je bent met mij bezig ,laten zij maar gewoon een nummertje trekken. 

Jullie vinden het toch niet erg dat ik gewoon doorga He want ik heb nog zoveel te doen. 

dit is een introductie van de zomerspelen (rest volgt) 

en dan toch nog op zijn hollands heerlijk verzopen.(wordt vervolgd) 

de bronst op zijn laatste benen.

fris maar wel heerlijk rustig,en wij hadden het genoegen om Chita weer eens te
ontmoeten,altijd heel leuk.

af en toe was het behoorlijk winderig.

ondanks dreigingen bleef het gelukkig droog. 

er moet ook even pauze genomen kunnen worden. 

in het bos was het behoorlijk donker.

en deze hadden jullie nog tegoed.

jammer dat ik soms niet de goede positie had (scootmobiel fotograferen is toch net iets anders?) 

al was de afstand groot genoeg  

maar ondanks dat de  resultaten niet optimaal zijn hebben wij weer enorm genoten. 

wij kregen toch nog een toegift.

sluikreclame voor de tandpasta. 

hier zou je toch de hele dag kunnen blijven. 

dit moment hebben we te danken aan Chita. 

en de rust keerde weer.