gewoon ...mensen

zaterdag was er bij ons in de kerk de jaarlijkse bazaar waar ik foto,s maakte voor de website
 van de kerk.en toen viel mij op dat iedereen eigenlijk met
 andere interresse binnenkwam heel divers heel menselijk,goh wat lijken we toch op elkaar.

mijnheer maakt u een foto van mijn nieuwe ketting.hij past hier toch goed bij he.

speciaal gebreid door Annie voor de bazaar.sjaals ,truien,handschoenen,broekjes
 noem maar op .dat is een jaarrond werk.

zou daar wat te eten in liggen? 

nee maar dit lijkt wel echt kristal.het zal toch niet waar zijn.... 

wat kost dit nou ook al weer??

nee maar wat zie ik nou toch. 

het zal toch niet waar zijn!!! 

ik mag dan in een kerk zijn maar dit vertrouw ik toch niet

zou hij er tussen zitten??? 

laat ik nou toevallig mijn vergrootglas bij me hebben. 

bekijk het maar  

zonder titel

wat ligt daar nou toch???daar kan ik wel even voor bukken.

als je muts maar goed zit,ja toch. 

suikerbieten-lampionnen.

op de kinderboerderij hadden ze iets leuks bedacht,lampions maken van suikerbieten.nou
zijn de foto,s geen hoogstandjes maar gewoon lol. 

je komt aan op de boerderij en mag een biet uitzoeken ,die dan door een lieftallige dame
gescalpeerd word  

en dan is het de bedoeling dat de kinderen hem gaan uithollen en bewerken, 

er zijn kinderen die het wel willen proberen. 

maar helaas als je je ogen de kost gaf waren het toch de ouders die het veel leuker vonden,
of er toe gebombardeerd werden. 

gezusterlijk ging het ook aardig even kijken hoe moeder het doet en dan weer
 instructies doorgeven aan je zussen. 

maar de meeste kwamen zo tot stand. 

en kijk eens ik zal maar niet zeggen welke opleidingen ik allemaal genoten hebt,maar
dit was het resultaat 

nou ...je zal het vannacht maar tegen komen. 

en deze met tandjes.na deze inspannende sessie waren er broodjes en erwtensoep waarna de optocht
 door de wijk zou beginnen,die had ik graag op de foto gehad,maar waarom moet
 een mens dan juist op die momenten andere verplichtingen hebben.maar
 er komt een herkansing...ik hoorde in de wandelgangen dat de mensen
 die er niet bij waren de komende nachten bezoek kunnen verwachten. dus bloggers
 dat word opletten de komende nachten..

 toevoegen

eigengemaakte bessensap.

vroeger deed mijn moeder het die weckte de hele boel ,maar toen was het 75%zwarte bessen
 en 25% rode bessen en dan ging alles bij de inmaak de kelder in
 ,maar o jee als er een fles knalde dan moest heel de kelder schoon gemaakt worden .

nu met andere middelen werken we anders s,zomers vriezen we alles in
en dan in de herfst maken wij de bessensap,grotendeels nog
 met zwarte bessen aangevuld met rode bessen,frambozen,bramen en kersen. 

het is nog een aardige klus dit doen wij met 10 liter pannen en dan een stuk of acht,
ja het is wat als koken een hobby is ,eenmaal per maand hebben we
een kookgroep"de herberg"dat gaat uit van onze diakonie
 men kan dan gratis komen eten ,dan serveeren wij een heus drie gangen menu. 

als de boel een beetje op temparatuur komt word de suiker opgenomen en kan het gas op voluit. 

als het dan op voluit gaat ,dan is het wachten op het kookproses en dat het geheel gaat gisten. 

als je nu bij ons de voordeur open zou doen dan komt de geur van het sap je al tegemoet. 

kijk dit gaat de goede kant op ,zo moet hij gaan ,daarna alles driemaal door de zeef,
en klaar is kees,pannen schoonmaken en de volgende kan er weer op. 

natuur snuiven

Toen we laatst met Ghita opstap gingen naar de bronst zagen we natuurlijk niet
 alleen herten maar hadden we ook oog voor alles om ons heen. 

en soms is het net een puzzel in de natuur je kijkt naar het ene en het andere krijg je erbij, 

en dan kan je ook met iets kleins onverwachts blij zijn. 

hier zou je de komende dagen wel eens heel veel vogels kunnen zien. 

de herfst slaat niet overal even hard toe. 

het was ver weg maar het leek wel een standbeeld. 

jammer dat er haast geen zon was deze dag ,maar wat word het mooi. 

heerlijk om hier zomaar te wandelen.

heel rustig was het hier  

er was veel wind maar als je hier loopt vergeet je echt de tijd,nou haast alles je word gewoon
 opgenomen in het geheel.en als je dan weer in de auto zit
besef je pas hoe rijk we zijn met zulke mooie gebieden. 

vroeger weet je nog....!!!

een naam schilderen kon je als vakman uit de hand doen,dat konden
sommige specialisten heel mooi,maar je kon ook deze mallen
 in verschillende groottes gebruiken.

of je kon ook in ijzer je naam of adres of soms een serienummer met behulp
 van deze stiften er in slaan.

ik ben opgegroeid in een groot gezin ,mijn vader wat hij zag maken dat kon hij ook ,
alleen hij maakte het zo dat het nooit meer kapot kon,hij spijkerde niet nee hij verankerde,
 hierboven een kistje met asjes voor klokken.

nee dit is niet het marteltuig wat jullie denken ,nee dit is een meetwerktiuig die gebruikte hij om
 de dikte of de binnenkant  van assen voor schepen op te meten  

dit is al wat bekender.

als ik het goed zeg is dit een poulietrekker

en dit,ja geld was er niet dus werd alles gewoon zelf gemaakt.

dit is nostalgie het oude oliepompje om de weegschalen te smeren.